มงคลที่ ๓ บูชาบุคคลที่ควรบูชา - มหาบูชานําพาสู่นิพพาน

เมื่อลงมือทำบุญแล้วต้องทำ ให้ดีที่สุด ประณีตที่สุด ให้ละเอียดประณีตทั้งของที่ทำถวายและน้อมถวายด้วยใจที่ละเอียดประณีต ทั้งก่อนถวาย ขณะถวายและหลังจากถวายมหาทานไปแล้ว ให้มีใจร่าเริงเบิกบานไม่คิดเสียดาย ประโยชน์ใหญ่ผลานิสงส์อันยิ่งใหญ่จึงบังเกิดขึ้น

ให้เลือกเอาว่าจะตายที่ไหน

เธอเกิดมาในครอบครัวที่ทุกๆคนประสบความสำเร็จในชีวิต...คุณพ่อเป็นคนฉลาด เรียนเก่ง คุณแม่มีไอคิวสูง พี่สาวของเธอสอบได้ที่1 เป็นปกติ แต่เธอไม่ได้เป็นเช่นนั้น เธอเป็นเหมือนผู้แพ้ที่อยู่ท่ามกลางผู้ชนะ แม้แต่ชีวิตคู่ของเธอก็ไม่ประสบความสำเร็จเช่นกัน เธอทุกข์ใจมาก มีเพียงคุณยายของเธอเท่านั้นที่คอยเป็นกำลังใจให้ เมื่อคุณยายของเธอเสียชีวิต เธอก็ตั้งใจว่าจะทำให้บุญให้คุณยายจนครบ 1ปี หลังจากนั้นเธอจะฆ่าตัวตาย...แต่บุญบันดาลให้เธอมาเจอกับหมู่คณะเสียก่อน

ลูกทุ่งลิซึ่ม,จอโอะนอ

ตัวอย่างของความตระหนี่...หญิงคนหนึ่งมีอาชีพเป็นเจ้ามือหวยใต้ดิน แต่ก่อนเธอมีฐานะดี แต่เธอกลับไม่ดูแลพ่อแม่ ไม่สงเคราะห์ญาติพี่น้องแม้ว่าญาติเหล่านั้นจะอยู่ในสภาวะที่ยากลำบาก ต่อมา กิจการหวยของเธอทำให้เธอต้องหมดเนื้อหมดตัว กลายเป็นคนเคยรวย แม้วาระสุดท้ายของชีวิต ตายแล้ว ไม่มีแม้แต่โลงศพ ต้องใช้เสื่อห่อศพเพื่อนำไปเผา ชีวิตหลังความตายของเธอเป็นอย่างไร...ที่นี่...มีคำตอบ

ไม่เชื่อแต่เผื่อเหนียว, เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง, ตากุ้งยิง

อุทาหรณ์ของผู้ที่ทำบุญเผื่อเหนียว...ชายคนหนึ่ง ไม่ค่อยเชื่อเรื่องนรก-สวรรค์ แต่ก็ทำบุญบ้าง เช่น ทอดกฐิน ผ้าป่า เคยสร้างองค์พระให้ลูกชาย ปัจจุบันเขายังดื่มเหล้า สูบบุหรี่ เมื่อละโลกแล้วจะเป็นอย่างไร...คนที่เป็น โรคตากุ้งยิง เกิดจากวิบากกรรมใด...และคำถามน่าสนใจ ชื่อ ของคนเราในปัจจุบัน สื่อถึงความเป็นมาในอดีตชาติ หรือไม่ อย่างไร...คำตอบ...อยู่ที่นี่แล้ว

ของดีแบบไทยๆ, ใครๆก็ไม่แน่ใจผม

ชายคนหนึ่ง...เนื่องจากค่านิยมของชาวจีนในสมัยนั้น ทำให้เขาต้องถูกส่งตัวไปเมืองจีน เพื่อไปอยู่กับปู่และย่า ตั้งแต่เล็ก ต่อมาเกิดสงครามโลกครั้งที่สอง เขาได้เข้าร่วมขบวนการต่อต้านญี่ปุ่น ย่าของเขากลัวว่าเขาจะมีภัย จึงส่งตัวเขากลับเมืองไทย แต่ทว่า แม่ของเขากลับไม่เชื่อว่าเขาเป็นลูก เพราะเชื่อข่าวลือว่า ลูกชายได้ตายไปแล้วในสงคราม...เขาล้มป่วยตอนอายุมากแล้ว และได้จบชีวิตด้วยการยิงตัวตาย

กระซิบรัก, รักวันเติมวัน

บ้านของเธอเป็นบ้านกัลยาณมิตรหลังแรกของซีแอตเติ้ล...คุณพ่อของเธอ ป่วยด้วยโรคพาร์กินสัน เป็นเวลาถึง 19ปี คุณแม่ของเธอ ตาเป็นต้อหิน กลางวันมองเห็นเพียงรางๆ กลางคืนมองไม่เห็น พี่ชายของเธอ เป็นลูกกตัญญู ชอบปฏิบัติธรรม ชอบทำบุญสังฆทาน ต่อมา ลูกชายของเขาป่วย เขาพยายามหาทางรักษาลูกชาย จนหลงผิดไปเชื่อถือพวกสิงๆทรงๆ

ตุ๊ยท้อง

คุณพ่อของเธอ ทั้งดื่มเหล้า สูบบุหรี่ และเจ้าชู้อยู่เป็นประจำ ทำให้คุณแม่ของเธอต้องทนทุกข์ใจมาตลอด แต่แล้ววันหนึ่ง เมื่อครอบครัวของเธอได้รู้จักกับหมู่คณะจากการชมราการโทรทัศน์ คุณพ่อของเธอได้มาอยู่ธุดงค์ปีใหม่ พ.ศ.2529 นับแต่นั้นมา ท่านก็เปลี่ยนไป ประกาศเลิกเหล้า บุหรี่ ตลอดชีวิต...ตัวเธอเอง เมื่อเรียนจบ ก็ตัดสินใจเข้ามาสร้างบารมีกับหมู่คณะ...คำถาม...คุณแม่ของเธอเคยอธิษฐานให้คุณพ่อของเธอเข้าวัด โดยยอมแลกกับอายุขัยของตัวเอง การอธิษฐานเช่นนี้ จะทำให้อายุของคุณแม่สั้นลงหรือไม่

ไม่มีนิมิตหมาย

เธอมีอาชีพครู...ในวัยเด็ก เธอเคยมีประสบการณ์ภายใน ทั้งๆที่ไม่รู้จักการนั่งสมาธิมาก่อนเลย...ครั้งหนึ่ง เพื่อนคนหนึ่งของเธอนัดกันว่าจะมาวัดด้วยกัน สุดท้ายเพื่อนไม่ได้มา ต่อมาเพื่อนคนนี้ได้ตัดสินใจฆ่าตัวตาย เป็นเหตุให้เธอนึกถึงคำสอนของคุณครูไม่ใหญ่ และตั้งใจฝึกสมาธิอย่างเต็มที่ และสม่ำเสมอ...ร่วมกันศึกษาเรื่องราวชีวิตของเธอ ในแบบของโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

เธอคือสุดหัวใจของฉัน

ด้วยความรักที่เขามีต่อภรรยา ทำให้เขาพยายามที่จะยื้อชีวิตของเธอไว้ แม้แพทย์จะลงความเห็นว่า เธอไม่รอดแน่ เธอป่วยหนักจนโอกาสรอดเหลือน้อยมาก แม้จะต้องเสียเงินเสียทองสักเท่าใด เขาก็ตั้งใจที่จะทำให้เธอจนถึงที่สุด...และมาร่วมกันศึกษาชีวิตของนักสร้างบารมี ผู้ยอมอุทิศตนทำงานเพื่อพระศาสนา เส้นทางการสร้างบารมีของเธอเป็นอย่างไร เมื่อมีอุปสรรคในการสร้างบารมี เธอทำอย่างไร

ขาดฉันแล้วเธอจะรู้สึก

มีครั้งหนึ่ง ขี้เมาที่กินเหล้าด้วยกัน ตามมาขอลูกจากสามีถึงที่บ้าน สามีของลูกก็ร้องไห้ แล้วบอกกับชายคนนั้นว่า “แล้วแต่ตัวลูก” ลูกจึงไล่ชายคนนั้นไป ไม่ว่าลูกจะทำให้สามีเสียใจแค่ไหน เขาก็ไม่เคยโกรธลูกเลย เวลานั่งรถไปด้วยกัน เขาก็จะเปิดเพลง “วันใดขาดฉันแล้วเธอจะรู้สึก” ลูกเห็นน้ำตาของเขา ไหลลอดแว่นออกมา ลูกจำได้ติดตา